ﻫﺪف اﺻﻠﻲ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و رتبه بندی راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﺟﺬب ﻣﻨﺎﺑﻊ در ﺷﺒﻜﻪ ﺑﺎﻧﻜﻲ ﻛﺸﻮر ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻘﻖ اﻳﻦ ﻫﺪف، ﭘﺲ از ﺑﺮرﺳﻲ و ﻣﻄﺎﻟﻌه ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺎﻧﻜﺪاری و ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ آمیخته ﺑﺎزارﻳﺎﺑﻲ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎﻧﻜﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﻛﺎرﻛﻨﺎن، ﻗﻴﻤﺖ، ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎ، ﻣﺤﺼﻮل (ﺧﺪﻣﺖ)، ﻣﻜﺎن، ﺗﺮﻓﻴﻊ و داراﻳﻲ های ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻣﻲ باﺷﺪ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ای ﻃﺮاﺣﻲ و در اﺧﺘﻴﺎر اﻋﻀﺎی ﻧﻤﻮنه آﻣﺎری (ﻛﺎرﻛﻨﺎن و ﻣﺪﻳﺮان ﺷﺎﻏﻞ در ﺑﺎﻧﻚ) ﻗﺮار داده ﺷﺪ ﻛﻪ در ﻧﺘﻴﺠه ﺑﺮرﺳﻲ آن، 73 راﻫﺒﺮد ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ. راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه ﭘﺲ از ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺑﺎﺧﺒﺮﮔﺎن ﺑﺎﻧﻚ (ﻣﺪﻳﺮان و ﻣﻌﺎوﻧﻴﻦ ﺷﻌﺐ و واﺣﺪﻫﺎی ﺻﻔﻲ و ﺳﺘﺎدی) و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺤﺘﻮای ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ های ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ، در ﭼﻬﺎرده راﻫﺒﺮد ﻛﻠﻲ (1) ﻣﺸﺘﺮی مداری و ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻤﺮ و ﻋﺎﻃﻔﻲ ﺑﺎ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﺟﺪﻳﺪ و ﻗﺪﻳﻢ؛ (2) ﺗﺒﻠﻴﻐﺎت ﮔﺴﺘﺮده و ﺗﺮﻓﻴﻊ؛ (3) ﺳﺮﻋﺖ ارایه ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن؛ (4) اﻃﻼع رﺳﺎﻧﻲ ﻛﺎرآﻣﺪ و داﺷﺘﻦ ﺑﺮوﺷﻮرﻫﺎی ﺧﺪﻣﺎت و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎی ﺑﺎﻧﻚ؛ (5) ﺗﻘﻮﻳﺖ ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﻣﺴﻮﻟﻴﻦ ﺷﻌﺐ و ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ؛ (6) ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ اﻓﺮاد ﺧﻮش ﻧﺎم و ﻛﺎﺳﺐ و ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ آن ﻫﺎ؛ (7) ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ اﻓﺮاد خیر ﺟﻬﺖ اﻓﺘﺘﺎح ﺣﺴﺎب ﻫﺎی ارزان ﻗﻴﻤﺖ (ﻣﺴﺪودی)؛ (8) اﻋﻄﺎی ﭘﺎداشهای ﻣﻮردی ﺟﻬﺖ ﺟﺬب ﻣﻨﺎﺑﻊ؛ (9) ﺑﺮﮔﺰاری ﻣﺮاﺳﻤﺎت ﺑﺎﻧﻚ از ﺟﻤﻠﻪ ﻗﺮﻋﻪ ﻛﺸﻲ ها ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ اﻋﻴﺎد؛ (10) ﺗﻔﻮﻳﺾ اﺧﺘﻴﺎرات ﺧﺎص ﺑﻪ ﻣﺴﻮﻟﻴﻦ ﺷﻌﺐ؛ (11) ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ها و ﻛﺎرﮔﺎههای ﻛﻮﭼﻚ و ﺑﺰرگ ﺟﻬﺖ ﭘﺮداﺧﺖ ﺣﻘﻮق ﻛﺎرﻛﻨﺎن؛ (12)راه اﻧﺪازی ﺷﻌﺐ 24 ﺳﺎﻋﺘﻪ در ﻣﺤﻞ های ﺗﺠﺎری ﻣﻨﺎﺳﺐ؛ (13) در اﺧﺘﻴﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻛﺎرﻛﻨﺎن ﺧﻮﺷﺮو، ﻣﺠﺮب و ﺑﺎ اﻧﮕﻴﺰه و (14) ﺷﺮاﻳﻂ وﻳﮋه ﺗﺴﻬﻴﻼت، ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﻲ و ﺟﻤﻊ بندی ﺷﺪ. در ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻧﻘﺶ ﻫﺮ ﻳﻚ از ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻫﻔﺖ ﮔﺎنه آمیخته ﺑﺎزارﻳﺎﺑﻲ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎﻧﻜﻲ در راﻫﺒﺮدﻫﺎی ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺪه ﺑﺼﻮرت ﻛﺎرﺑﺮدی ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪ.

از دﻫﻪ ﻫﻔﺘﺎد، ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﺎﻧﻜﺪاری ﺧﺼﻮﺻﻲ در اﻳﺮان اﻏﺎز ﮔﺮدﻳﺪ و از ﺳﺎﻟﻬﺎی ﻧﺨﺴﺖ دﻫﻪ ﻫﺸﺘﺎد، ﺷﺮﻛﺘﻬﺎی ﺑﻴﻤﻪ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻧﻴﺰ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺧﻮد را اﻏﺎز ﻛﺮدﻧﺪ. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺮﺧﻲ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎ، ﺻﺮﻓﺎ ﺑﻴﻤﻪ ﮔﺮی و ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﺮﺧﻲ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎی دﻳﮕﺮ ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺎﻧﻜﺪاری اﺳﺖ. اﻣﺎﺑﺮﺧﻲ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎی در ﻗﺎﻟﺐ ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻣﺎﻟﻲ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎﻧﻜﻲ، ﺑﻴﻤﻪ ای، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺰاری، ﺻﺮاﻓﻲ و ﺳﺎﻳﺮ ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺎﻟﻲ در ﻛﻨﺎر ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ دﻫﻨﺪ. اﻏﻠﺐ ﮔﺮوﻫﻬﺎی ﻣﺎﻟﻲ دارای ﺳﻬﺎﻣﺪاران ﻣﺸﺘﺮک و ﻳﺎ ﻫﻴﺎت ﻣﺪﻳﺮه ﻣﺸﺘﺮک ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻫﻤﻜﺎری ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﺎﻧﻜﻬﺎ و ﺷﺮﻛﺘﻬﺎی ﺑﻴﻤﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻳﻚ ﮔﺮوه ﻣﺎﻟﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ اﻳﻨﺤﺎل ﻳﻜﭙﺎرﭼﮕﻲ اراﻳﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺎﻟﻲ در اﻳﺮان ﻫﻨﻮز در ﻣﺮاﺣﻞ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﺳﺖ. ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎی ﻣﺤﺪودی در ﻋﺮﺿﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻴﻤﻪ ای در ﺷﻌﺐ ﺑﺎﻧﻜﻲ در ﺣﺎل اﻧﺠﺎم اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﺳﺎﺧﺘﺎری ﺑﺎﻧﻜﺒﻴﻤﻪ، راﻫﻜﺎرﻫﺎی اﺳﺘﻘﺮار آن در ﻧﻈﺎم ﺑﺎﻧﻜﻲ اﻳﺮان را اراﻳﻪ دﻫﻴﻢ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، روﺷﻬﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻮزﻳﻊ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻴﻤﻪ در ﺑﺎﻧﻜﻬﺎ را ﺑﺮرﺳﻲ ﺧﻮاﻫﻴﻢ ﻛﺮد.

ﻋﻠﻲ رﻏﻢ اﻫﻤﻴﺖ روز اﻓﺰون روﻳﻜﺮدﻫﺎی ﺑﺎزارﮔﺮا و ﻣﺸﺘﺮی ﻣﺪار در ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ و از آن ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺎﻧﻚ ﻫﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺎﻧﻜﻬﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ای رﺿﺎﻳﺖ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﺧﻮد را ﺟﻠﺐ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺻﻒ در ﺷﻌﺐ، ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﻫﺰﻳﻨﻪ ارایه ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎﻧﻜﻲ، ﺳﻬﻞ اﻟﻮﺻﻮل نبودن ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎﻧﻜﻲ ﺑﺨﺸﻲ از ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﺑﺎﻧﻚ ﻫﺎ ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺑﺎﻧﻚ ﻫﺎ ﺑﻮاﺳﻄﻪ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎد ﺷﻌﺐ و ﻛﺎرﻛﻨﺎن، ﺑﺎﻻ ﺑﻮدن ﻫﺰﻳﻨﻪ ﭼﺎپ اﺳﻜﻨﺎس ﺟﺪﻳﺪ و اﻣﻬﺎی اﺳﻜﻨﺎس ﻫﺎی ﻓﺮﺳﻮده ﺑﺮﺧﻲ دﻳﮕﺮ از ﻣﺸﻜﻼت ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺎﻧﻜﻲ ﻛﺸﻮر ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﻧﻜﺪاری اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮای ﻣﺸﻜﻼت و ﻣﺴﺎیل ﻓﻮق اﺳﺖ. اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎﻧﻜﺪاری اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻧﻮآوری ﻣﻮﻓﻖ ﻣﻮرد ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل در ﻛﺸﻮر ﻣﺎ آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺑﺨﺶ رﺷﺪ ﻧﻜﺮده و اﻧﺘﻈﺎرات ﺑﺎﻧﻚ ﻫﺎ و ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن را ﺑﺮآورده ﻧﺴﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﺳﻮاﻟﻲ ﻛﻪ در اﻳﺘﺠﺎ ﻣﻄﺮح ﻣﻲ ﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻋﻮاﻣﻠﻲ در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎﻧﻜﺪاری اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﮔﺬار اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺗﻼش ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﺧﻮاﻫﻲ از 34 ﻧﻔﺮ از ﻣﺪﻳﺮان و ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﺎﻧﻜﻲ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻧﻈﺮات آﻧﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﺘﺮوﭘﻲ ﺷﺎﻧﻮن ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎﻧﻜﺪاری اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﮔﺮدد. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎﻧﻜﺪاری اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻚ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﮔﺬارﻧﺪ. اﻳﻦ ﺳﻪ دﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ، ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﻴﻂ ﺧﺮد و ﻋﻮاﻣﻞ ﻛﻼن. ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻮد ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮﭼﻨﺪ زﻳﺮ ﺑﻌﺪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻣﺘﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ.

ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﻋﺘﺒﺎرﺳﻨﺠﻲ ﻛﻪ در دﻧﻴﺎ ﺑﺎ ﻋﻨﻮان Credit Bureau ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد، ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﺴﻬﻴﻢ اﻃﻼﻋﺎت و در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ اﻧﺪازه اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ از وﺿﻌﻴﺖ اﻋﺘﺒﺎری اﺷﺨﺎص (ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻳﺎﺣﻘﻮﻗﻲ) دارﻧﺪ، ﺷﻜﻞ ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. اﻋﻀﺎی ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﻋﺘﺒﺎرﺳﻨﺠﻲ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﺸﺨﺼﻲ اﻃﻼﻋﺎت اﻋﺘﺒﺎری اﻓﺮاد و ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن را در ﻗﺎﻟﺐ ﭘﺎﻳﮕﺎه داده ای ﻣﻨﺴﺠﻢ ذﺧﻴﺮه ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ دﻳﮕﺮ اﻋﻀﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺧﺎﺻﻲ از اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ. ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﻋﺘﺒﺎرﺳﻨﺠﻲ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊ آوری ﺷﺪه را در ﻗﺎﻟﺐ ﮔﺰارش اﻋﺘﺒﺎری ﺗﺮﻛﻴﺐ و ارایه می ﻛﻨﺪ. ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﮔﺰارﺷﻬﺎی اﻋﺘﺒﺎری، اﻣﺘﻴﺎزﻫﺎ و رﺗﺒﻪ های اﻋﺘﺒﺎری اﻳﻦ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ، ﻣﻮﺳﺴﺎت ﻣﺎﻟﻲ ﻗﺎدر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﺧﻮد را ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻋﻤﺮ ﻣﺸﺘﺮی دﺳﺘﻪ بندی ﻧﻤﻮده و اﻗﺪاﻣﺎت و ﺗﺼﻤﻴﻢ های ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ در زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﻣﻘﺎﺑﻞ آﻧﻬﺎ اﺧﺬ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﻛﻤﻚ اﻳﻦ دﺳﺘﺎورد، ﺑﺎﻧﻜﻬﺎ و ﻣﻮﺳﺴﺎت ﻣﺎﻟﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﺧﻮد را ارزﻳﺎﺑﻲ و ﻧﻈﺎرت ﻧﻤﻮده و در ﺧﺼﻮص ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت ﺧﻮد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ریزی و ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ تری داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺷﺮﻛﺖ ﻣﺸﺎوره رﺗﺒﻪ بندی اﻋﺘﺒﺎری اﻳﺮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻬﺎد ﻣﺎﻟﻲ رتبه بندی و اﻋﺘﺒﺎرﺳﻨﺠﻲ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن در راﺳﺘﺎی اﺻﻞ 44 ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ و ﻗﺎﻧﻮن ﻃﺮح ﺗﺴﻬﻴﻞ اﻋﻄﺎی ﺗﺴﻬﻴﻼت ﻣﺼﻮب ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮرای اﺳﻼﻣﻲ و ﺑﺎ ﻣﺎﻣﻮرﻳﺖ اﻳﺠﺎد ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﻋﺘﺒﺎرﺳﻨﺠﻲ ﺑﺮای ﻧﻈﺎم ﺑﺎﻧﻜﻲ و اﻋﺘﺒﺎری ﻛﺸﻮر اﻳﺠﺎد ﺷﺪه و ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎﺣﻤﺎﻳﺖ وزارت اﻣﻮر اﻗﺘﺼﺎدی و داراﻳﻲ و ﺑﺎﻧﻚ ﻣﺮﻛﺰی و ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﺑﺎﻧﻚ های ﻛﺸﻮر ﺗﻤﺎﻣﻲ زﻳﺮﺳﺎﺧﺖ های ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز را ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ. در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ها و دﺳﺘﺎوردﻫﺎی ﺷﺮﻛﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮﻓﻖ اﻳﺠﺎد ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ اﻋﺘﺒﺎرﺳﻨﺠﻲ ﺑﺎﻧﻜﻲ ارایه و ﺟﺎﻳﮕﺎه اﻳﻦ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ و در ﺑﺎزارﻳﺎﺑﻲ ﻣﺸﺘﺮﻳﺎن ﻣﻮﺳﺴﺎت ﻣﺎﻟﻲ و ﺑﺎﻧﻜﻬﺎ ﺗﺸﺮﻳﺢ ﺷﺪه اﺳﺖ.

اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ به منظور ﺑﺮرسی تاثیر آب نامرئی گوشت گاو و محصولات دامی در حل بحران آب در ﮐﺸﻮرﻫﺎی دﭼﺎر ﺧﺸﮑﺴﺎلی انجام شده است. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از ﻣﯿﺰان آب نامرئی یا ﻣﺠﺎزی ﯾﮏ ﻣﺤﺼﻮل به عنوان معیاری برای تصمیم گیری واردات و صادرات محصولات استفاده می گردد. ﻣﯿﺰان ﺑﻬﯿﻨﻪ واردات ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﺑﺮای ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪﺑﻪ ﺑﺮﺧﻮرداری آﻧﻬﺎ از ﻣﻨﺎﺑﻊ آب، زمینهای ﮐﺸﺎورزی و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊﺗ ﻮﻟﯿﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎی اﻣﻨﯿﺖ ﻏﺬایی هر ﮐﺸﻮر ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. بنابراین ﺑﺎزﻧﮕﺮی در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب در ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺠﺎرت آب نامرئی ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﻣﺰﯾﺖ نسبی و ﻫﻤﮑﺎری ﻫﻤﻪ ﺑﺨﺸﻬﺎ ﺿﺮوری می ﺑﺎﺷﺪ. از آﻧﺠﺎﮐﻪ برای ﺗﻮﻟﯿﺪ محصولات دامی به آب زیادی نیاز می ﺑﺎﺷﺪ، ﻓﻘﺪان آن ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ باعث محدودیت میزان تولید می شود. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل اﯾﻦ اﻣﺮ می ﺗﻮاﻧﺪ از ﻃﺮﯾﻖ واردات ﻣﻮاد ﻏﺬایی ﺟﺒﺮان ﺷﻮد. اما ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖﻫﺎی ﺳﯿﺎسی، باعث اجتناب از واردات مواد غذایی خواهد شد. با وجود اینکه در سالیان اخیر موفقیت در تولید داخلی غلات ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﺑﻮده است اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ کاهش روزافزون ﻣﻨﺎﺑﻊ آب، حفظ روند گذشته مقرون به صرفه نمی باشد. ﻧﺘﺎﯾﺞ نشان میدﻫﺪ ﮐﻪ واردات گوشت گاو و محصولات دامی در اﯾﺮان ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﺠﺎرت آب نامرئی انجام نمی پذیرد. اما باتوجه به شرایط اقلیمی ناچار به مدیرت منابع آب و سیاست واردات و صادرات محصولات کشاورزی و دامی از جمله گوشت گاو با درنظر گرفتن میزان آب نامرئی هر محصول می باشیم. همچنین مشاهده می گردد با تغییر رژیم غذایی از گوشت خواری به گیاهخواری کمک شایانی به مدیریت منابع آب می شود. هم چنین با صرفه جویی آب مصرفی خانوارها و مصرف کم آن این بحران عظیم، مدیریت نمی شود.